Przejdź do menu głównego
Przejdź do treści
Przejdź do wyszukiwarki
Fotokarta
Fotokarta
Wyszukiwarka elasticsearch
szukaj
Zaawansowane
Znajdź ...
Wszystkie te słowa
Dokładnie te słowa
Żadne z tych słów
Przeszukaj
W bazie zdjęć
W dowolnym miejscu strony
Szukaj
Fixed-menu
O nas
Aktualności
Nasze zbiory
Kolekcje
Temat miesiąca
Oferta
Partnerzy
Nasze projekty
Opracowanie i digitalizacja
Publikacje
Wystawy
Kontakt
Wesprzyj nas
EN
Fotokarta
Fotokarta
O nas
Aktualności
Nasze zbiory
Kolekcje
Temat miesiąca
Oferta
Partnerzy
Nasze projekty
Opracowanie i digitalizacja
Publikacje
Wystawy
Kontakt
Wesprzyj nas
EN
Zobacz nas w social media
Słowa kluczowe
Wyniki wyszukiwania tagu:
obozy
Znalezionych wyników:
2276
1942-1948, Indie. Grupa osób czytająca gazetę "Polak w Indiach". [Polscy uchodźcy w 1942 roku trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Około 10 tysięcy z nich trafiła potem do Indii. Główne ośrodki polskie w Indiach znajdowały się w Bombaju, Malir, Country Club i Valivade]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
1943-1948, Valivade, Indie. Sklep spożywczy. [Osiedle stałe w Valivade zostało wybudowane wiosną 1943 roku dla polskich uchodźców (głównie dla kobiet z dziećmi), którzy trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa. Posiadało m.in. polską administrację samorządową, kościół, szkoły, teatr, sklepy, cukiernie, szpitale, straż pożarną. W latach 1943–1947 przez osiedle przeszło około pięciu tysięcy Polaków]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
1946, Valivade, Indie. Pracownia tkacka w Spółdzielni "Zgoda", kobiety przy krosnach podczas kursu. [Osiedle stałe w Valivade zostało wybudowane wiosną 1943 roku dla polskich uchodźców (głównie dla kobiet z dziećmi), którzy trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa. Posiadało m.in. polską administrację samorządową, kościół, szkoły, teatr, sklepy, cukiernie, szpitale, straż pożarną. W latach 1943–1947 przez osiedle przeszło około pięciu tysięcy Polaków]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
1942-1948, prawdopodobnie Kondoa, Tanganika. Dziewczynki na terenie polskiego osiedla, w głębi zabudowania i flaga Polski na maszcie. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Kondoa było najmniejszym polskim osiedlem w Afryce Wschodniej]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942-1944, Afryka. Budowa polskiego osiedla. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942, Teheran, Iran. Symbole Eskulapa i flaga biało-czerwona ułożone z kamyków przed namiotem, w którym mieściła się obozowa apteka. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album Ludwika Naimskiego].
Zima 1939-1940, Ulbroka k. Rygi, Łotwa. Polscy oficerowie internowani w Ulbroce podczas robót leśnych. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
Po 1942., Mukono, Uganda. Wyjazd LSK z Koji na stacji Mukono. 4. z prawej przedstawiciel Delegatury Ministerstwa Pracy i Opieki Społeczne M. Szyszkowski Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [Afryka - teczka luzem].
1942-1943, Tengeru, Tanganika. Osiedle dla polskich uchodźców, grupa dzieci. [Polscy uchodźcy w 1942 roku trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tys. Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Tengeru było największym polskim osiedlem uchodźczym w Afryce Wschodniej]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 212 - Osiedla polskie w Afryce Wschodniej].
1942-1943, Tengeru, Tanganika. Osiedle dla polskich uchodźców, dzieci w towarzystwie swojej opiekunki. [Polscy uchodźcy w 1942 roku trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tys. Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Tengeru było największym polskim osiedlem uchodźczym w Afryce Wschodniej]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 212 - Osiedla polskie w Afryce Wschodniej].
1942-1943, Ifunda, Tanganika. Osiedle dla polskich uchodźców, chłopcy naprawiają buty. [Polscy uchodźcy w 1942 roku trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tys. Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 212 - Osiedla polskie w Afryce Wschodniej].
1943, Kondoa, Tanganika. Osiedle dla polskich uchodźców, maszeruje grupa harcerek. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Kondoa było najmniejszym polskim osiedlem w Afryce Wschodniej]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 288 - gen. Andersowi uchodźstwo w Afryce Wsch. 19.07.1943, w albumie dedykacja: panu generałowi Władysławowi Andersowi w imieniu uchodźstwa w Afryce inż. K. Kazimierczak, delegat MPiOS Nairobi].
1943, Kondoa, Tanganika. Osiedle dla polskich uchodźców, maszeruje grupa harcerzy. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Kondoa było najmniejszym polskim osiedlem w Afryce Wschodniej]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 288 - gen. Andersowi uchodźstwo w Afryce Wsch. 19.07.1943, w albumie dedykacja: panu generałowi Władysławowi Andersowi w imieniu uchodźstwa w Afryce inż. K. Kazimierczak, delegat MPiOS Nairobi].
1943, Tengeru, Tanganika. Osiedle dla polskich uchodźców, grupa dzieci z sierocińca. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Tengeru było największym polskim osiedlem uchodźczym w Afryce]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 288 - gen. Andersowi uchodźstwo w Afryce Wsch. 19.07.1943, w albumie dedykacja: panu generałowi Władysławowi Andersowi w imieniu uchodźstwa w Afryce inż. K. Kazimierczak, delegat MPiOS Nairobi].
2-20.04.1946, Chandola k./Valivade, Indie. Harcerski kurs sygnalistek ze Stanisławem Dudryk-Darlewskim. [Polscy uchodźcy w 1942 roku trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tys. Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Około 10 tys. z nich trafiła potem do Indii. Główne ośrodki polskie w Indiach znajdowały się w Bombaju, Malir, Country Club i Valivade]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album "Z życia chorągwi indyjskiej" dla Referatu Kulturalno-Oświatowego w osiedlu polskim Valivade wykonali druhowie Jerzy Krzysztoń i Leszek Bełdowski. Album miał pokazać obraz pracy Chorągwi Harcerskich w Indiach (ZHP na Wschodzie) z okresie od roku 1944 do połowy 1947].
Maj 1947, Indie. Pielgrzymka 1 Drużyny Skautów z Valivade do Goa do grobu św. Franciszka Ksawerego. Na zdjęciu harcerski chewrolet, za nim skauci z rowerami. [Polscy uchodźcy w 1942 roku trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Około 10 tysięcy z nich trafiła potem do Indii. Główne ośrodki polskie w Indiach znajdowały się w Bombaju, Malir, Country Club i Valivade]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album "Z życia chorągwi indyjskiej" dla Referatu Kulturalno-Oświatowego w osiedlu polskim Valivade wykonali druhowie Jerzy Krzysztoń i Leszek Bełdowski. Album miał pokazać obraz pracy Chorągwi Harcerskich w Indiach (ZHP na Wschodzie) z okresie od roku 1944 do połowy 1947].
1941, Buren, Szwajcaria. Obóz internowania polskich żołnierzy. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [pudło - różne]
Maj 1942, Teheran, Iran (Persja).. Ochotniczka Pomocniczej Służby Kobiet na warcie przy wjeździe do obozu cywilnego nr 1. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, [szuflada 38 - Wojsko Polskie, Bliski Wschód].
Druga połowa 1942, Ifunda, Tanganika. Okolice osiedla dla polskich uchodźców, mężczyźni przy regulacji kanałów irygacyjnych. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Ifunda była średniej wielkości osiedlem w Tanganice]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [szuflada 45 - Polacy na emigracji].
1940-1941, Montestruc-sur-Gers, Francja. Obóz dla internowanych polskich żołnierzy, posiłek w baraku. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [kolekcja F. Bahyrycza]
1945-1946, Niederlangen, Dolna Saksonia, Niemcy. Obóz w Niederlangen, w którym przebywały Polki uwolnione z niemieckich obozów koncentracyjnych. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [szuflada biurkowa nr 10 - Polacy w obozach koncentracyjnych i jenieckich w Niemczech] - N4010
1940, Targoviste, Rumunia. Obóz dla internowanych żołnierzy Wojska Polskiego, grupa żołnierzy za ogrodzeniem z drutu kolczastego. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie
Ok. 1940, Rumunia. Obóz dla internowanych żołnierzy Wojska Polskiego, rumuński wartownik z karabinem. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie
Ok. 1940, Rumunia. Obóz dla internowanych żołnierzy Wojska Polskiego, oficerowie i ksiądz salutują maszerującym dzieciom, które pozdrawiają zebranych. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie
1942-1943, Masindi, Uganda. Mężczyźni podczas pracy w tartaku. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 212 - Osiedla polskie w Afryce Wschodniej].
1
Poprzednia strona
66
67
68
69
70
71
72
73
74
Następna strona
92
Przekaż zbiory
Z innych archiwów
Nasze zbiory
Nowości w zbiorach
Facebook - dolne menu
Instagram - dolne menu
Twitter-dolne menu
Youtube - dolne kafelki
Ta strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w ustawieniach przeglądarki.
Dowiedz się więcej